JAK WALCZYĆ Z ATOPIĄ I NIE DAĆ SIĘ EMOCJOM – ASPEKT PSYCHOLOGICZNY
Czynniki wywołujące stres u małych dzieci, szczególnie u tych do 2 roku życia, wpływają mocno również na rodziców i mogą ich przytłaczać. Mogą u nich wystąpić obawy dotyczące tego, w jaki sposób powinni dbać o swoje pociechy, jaką dietę stosować, a przede wszystkim, jak radzić sobie z chorobą.
Brak spokojnego snu również jest istotny. Mają na niego wpływ nieprzyjemne objawy atopii: intensywne swędzenie, pieczenie i zwiększona wrażliwość na dotyk. U malutkich dzieci jest to o tyle trudniejsze, że nie mogą się same podrapać ani powiedzieć, że swędzi je skóra. Dzieci są pobudzone i dużo płaczą, a poziom stresu rośnie u wszystkich członków rodziny. Zdarza się nawet, że u rodziców (a nie u dzieci dotkniętych chorobą) rozwija się depresja.
U dzieci w wieku od 4 do 10 lat, a także u nastolatków, oprócz problemów fizycznych mogą wystąpić problemy natury społecznej, takie jak: niska samoocena, kompleksy, zmniejszona zdolność radzenia sobie ze stresem, trudności z kontrolowaniem emocji, a nawet niechęć do kontaktu z innymi ludźmi czy fobie społeczne. Dzieci zaczynają wstydzić się wyglądu swojej skóry. W tym wieku również u dzieci może rozwinąć się depresja.
Jedną z przyczyn atopowego zapalenia skóry jest niska odporność, niezależnie od wieku. Chociaż wiele osób nie dostrzega związku między stanem emocjonalnym a niskim poziomem odporności, stres zmniejsza odporność, a wysoki poziom stresu i lęku wiąże się ze znacznym zmniejszeniem zdolności skóry do gojenia się.
Depresja jest poważnym zaburzeniem, jednak można ją skutecznie leczyć, zwłaszcza gdy eksperci szybko ją zdiagnozują.
Depresja u dzieci często wygląda inaczej niż u dorosłych, a objawy kliniczne depresji u dzieci różnią się w zależności od wieku oraz rozwoju poznawczego i emocjonalnego dziecka. W związku z tym nie można określić przedziału wiekowego, w którym może się pojawić depresja – może ona dotyczyć zarówno dzieci, jak i dorosłych w dowolnym momencie.
Lęk jest oznaką cierpienia i może poważnie wpłynąć na życie dziecka, obniżając jego wyniki w szkole oraz zaburzając przyjaźnie i relacje rodzinne. Co więcej, dziecko pełne lęku może stać się niespokojnym dorosłym. W dorosłości lęk ten może wpływać na jego zdolność do pracy oraz relacje z członkami rodziny i innymi ludźmi, co może spowodować liczne dysfunkcje.
Psychoterapia dziecięca może pomóc złagodzić negatywne postrzeganie siebie, a także destrukcyjne zachowania związane z systemem poznawczym (niska samoocena, perfekcjonizm, impulsywność, lęk społeczny), które są częste u pacjentów cierpiących na atopowe zapalenie skóry. Psycholog przygotuje także plan radzenia sobie z emocjami, aby nie wpływały negatywnie na życie małego pacjenta.
Autor: Carmen Hotar Grigorescu – psycholog kliniczny