Nasi eksperci zebrali w jednym miejscu wszystko, co musisz wiedzieć, aby lepiej radzić sobie z atopią.
Dr Capkova wyjaśnia: Skóra i błona śluzowa pacjenta zmagającego się z atopią są genetycznie bardziej wrażliwe na różne czynniki, które naturalnie występują w środowisku. Substancje te przedostają się do naszego organizmu przez skórę, drogi oddechowe lub układ pokarmowy. U atopików wywołują one reakcję układu odpornościowego, który ulega rozstrojeniu, reagując wrogo i intensywnie. Chory inaczej reaguje na pokarm, a jego skóra nietypowo reaguje na bodźce (które są lub nie są alergenami) pochodzące ze środowiska wewnątrz lub na zewnątrz jego ciała.
Sucha skóra, swędzenie i pojawienie się miejsc zapalnych to według dr Duchonovej trzy objawy, które charakteryzują atopową skórę dziecka (zaczerwienienie, obrzęk, płacz i strupki). W rezultacie skóra przestaje pełnić swoją rolę ochronną, co widać na rysunku poniżej.
Jak stwierdziła dr Duchonova: Najważniejsze jest, aby rodzice współpracowali z ekspertami: dermatologami, alergologami, pediatrami, psychologami. Komunikowali się z nimi i dzielili swoimi doświadczeniami i codziennymi problemami, aby uzyskać kontrolę nad atopią. Dr Capkova podziela ten punkt widzenia. Leczenie nie opiera się tylko na lekach, ale na zbudowaniu strategii codziennego działania – podkreśla.
Dr Capkova wyjaśnia: Ponieważ atopia opiera się na predyspozycjach genetycznych, obecnie medycyna nie jest w stanie całkowicie wyleczyć pacjenta z tej choroby. Jednak większość objawów ustępuje lub zanika samoistnie wraz z upływem lat. Nie istnieje „uniwersalne cudowne lekarstwo”. Możliwa jest jednak kontrola przebiegu egzemy, jeśli rodzice mają o niej odpowiednią wiedzę i starannie stosują środki zapobiegawcze i lecznicze. Wymaga to wielkiej cierpliwości, uważnej obserwacji i eliminacji indywidualnych czynników wyzwalających chorobę i pogarszających stan zdrowia, a także odpowiedniego odżywiania pacjenta atopowego. Efekty właściwej pielęgnacji skóry widoczne są dopiero po kilku tygodniach, a nawet miesiącach. Często trzeba wypróbować kilka różnych sposobów postępowania i zabiegów, ale rodzice, we współpracy z pediatrą i dermatologiem, zwykle znajdują właściwe lekarstwo dla swojego dziecka.